مقدمه:
در اقتصاد، شرکت‌های سهامی خاص بستری را فراهم می‌کنند تا اشخاص حقوق مالکیت خود را در قالب سهام به اشتراک بگذارند. با توجه به استقبال گسترده از سهام در بازار مالی، شرکت‌های سهامی خاص سهامداران خود را در انواع مختلفی تقسیم می‌کنند. در این مقاله، به بررسی انواع سهام در شرکت‌های سهامی خاص پرداخته خواهد شد.
Should you loved this short article and you want to receive more information regarding انواع شرکت در ایران i implore you to visit our site. انواع سهام در شرکت سهامی خاص:
1. سهام عادی:
سهام عادی یا سهام به طور کلی عنوانی است برای سهامی که دارنده آن از حقوق فوق العاده خاص یا فرقی با سایر سهامداران شرکت برخوردار نیست. صاحبان سهام عادی نسبت به سودهای ناشی از عملکرد شرکت و حقوق قرضه جبرانی می‌بینند. این نوع سهام معمولاً با رای طی سالیان متمادی تقسیم امتیاز و سود شرکت می‌شود.
2. سهام منفعتی:
سهام منفعتی یا سهام ترجیحی دارای اولویت قبل از سایر سهام عادی در تقسیم سود و امتیاز است. سهامداران سهام منفعتی، قبل از سهامداران دیگر، از سود حاصل از عملکرد شرکت برخوردار می‌شوند. همچنین در صورت لغو شرکت، سرانه برای سهام منفعتی از سرانه سهام عادی بالاتر است. با این حال، سهام منفعتی معمولاً حق رای ارائه نمی‌دهند و دارنده آن‌ها تنها حقوق مالکیت محدودی دارد.
3. سهام منتشر نشده:
سهام منتشر نشده یا سهام غیرقابل تبدیل به سهام عادی در بورس به تلقین عموم قرار نمی‌گیرند. این نوع سهام معمولاً در مالکیت خانوادگی و دیگر شرکت‌های تابعه موجود تنها استفاده می‌شود. البته، در صورت دسترسی به توافق نامه‌های رسمی، امکان معامله و انتقال سهام منتشر نشده وجود دارد.
4. سهام ویژه:
سهام ویژه به سهامی گفته می‌شود که به صاحبان آن امتیازات خاص یا حقی برای مشارکت در تصمیم‌گیری‌های استراتژیک در شرکت می‌دهد. این نوع سهام معمولاً به صاحبان بنیانگذار محفوظ است تا جلب توانمندیهای استراتژیک خاص با تصمیم‌گیری در زمینه راهبری شرکت.
نتیجه‌گیری:
در این مقاله، انواع سهام در شرکت‌های سهامی خاص بررسی شد. سهام عادی، سهام منفعتی، سهام منتشر نشده و سهام ویژه از جمله نوع‌های سهامی هستند که در بازار مالی و شرکت‌های سهامی خاص کاربرد دارند. هر نوع سهام بر اساس حقوق و مزایایی که به سهامداران ارائه می‌دهد، ویژگی‌های منحصر به فردی را از خود نشان می‌دهد. این مسائل برای سهامداران و سرمایه‌گذاران فاقد حق تصمیم‌گیری در قبال نوع سهامی که خریداری کرده‌اند، بسیار اهمیت دارد.